Ακούγοντας ένα τραγούδι, πάντα έδινα περισσότερη σημασία στη μουσική απο το στίχο, πάντα. Δεν ξέρω γιατί.. Αυτό ήταν που με "άγγιζε", που με συγκινούσε.. Αν ένα τραγούδι συνδύαζε βέβαια και στίχο, εκτός απο εκπληκτική μουσική, ε αυτό ήταν.. Με απογείωνε!
Πόσο φτωχότερη θα ήταν η ζωή χωρίς τη μουσική; Χωρίς τις μελωδίες που μπορούν με λίγες νότες να μιλήσουν στην ψυχή σου και να πουν αυτό που 1000 λέξεις δεν θα καταφέρουν ποτέ; Πως μπορείς να περιγράψεις σε έναν άνθρωπο κωφό τι είναι μουσική; Ίσως με χρώματα, με μια χρωματική πανδαισία γεμάτη δύναμη, αυθορμητισμό και ενέργεια. Και πάλι, δεν μπορείς.
Αφορμή για αυτές τις σκόρπιες σκέψεις στάθηκε ένα τραγούδι.. Μάλλον μια μελωδία, γιατί είναι απλά μουσική, χωρίς στίχο.. Είχε περάσει πολύς καιρός απο την τελευταία φορά που ένα μουσικό κομμάτι με είχε "αγγίξει" τόσο βαθιά..
Κλείστε τα μάτια και αφεθείτε.........
