«Βία είναι να ξυπνάς από το χάραμα, να δουλεύεις 10 με 12 ώρες για 700 ευρώ και να μην τολμάς να πεις κουβέντα γιατί ξέρεις ότι 100 βιογραφικά περιμένουν στο γραφείο του αφεντικού σου»
«Βία είναι να είσαι άνεργος, να ψάχνεις ένα χρόνο για δουλειά και να μην σε προσλαμβάνει κανείς γιατί είσαι πάνω από τα σαράντα»
«Βία είναι να λες στα παιδιά σου ότι δεν τα πας στην θάλασσα γιατί η βενζίνη άγγιξε το 1.75 και πρέπει να κάνεις περικοπές»
«Βία είναι κλείνεις ραντεβού στο ΙΚΑ για μετά από δύο μήνες και όταν πηγαίνεις ο γιατρός να είναι απών»
«Βία είναι να μην τολμάς να γυρίσεις μόνος στο σπίτι μετά τις 9»
«Βία είναι να είσαι 18 χρονών, να έχεις υποστεί του κόσμου τις μεταρρυθμίσεις, να έχεις φτύσει αίμα για να μπεις σε μια σχολή και να βγαίνεις και άνεργος και αμόρφωτος»
«Βία είναι να στέκεσαι 5 ώρες στην ουρά στην εφορία για να πληρώσεις, να έχεις ανεβοκατέβει σε 3 ορόφους και τέλος ο υπάλληλος να δηλώνει αναρμόδιος»
«Βία είναι να παρακολουθείς τα σκάνδαλα να περνούν από μπροστά σου σαν παραμύθι, να κουκουλώνονται από όλους, να μην μπαίνει κανείς φυλακή και να τελειώνουν με ένα ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα»
«Βία είναι να πληρώνεις 1.40 ενώ περιμένεις μια ώρα ένα λεωφορείο που όταν φτάνει χωράς μόνο στα πόδια του οδηγού»
«Βία είναι να σε παίρνουν 20 τηλέφωνα την μέρα από εισπρακτικές εταιρίες επειδή καθυστέρησες την δόση του στεγαστικού»
«Βία είναι να κόβεις τα παιδιά από το φροντιστήριο γιατί δεν φτάνουν τα λεφτά ενώ έχεις ήδη πληρώσει για δωρεάν παιδεία»
«Βία είναι να βλέπεις τους πολιτικούς σου να τσακώνονται με μόνο γνώμονα τα ποσοστά του κόμματος τους ενώ εσύ αγωνιάς για το μέλλον των παιδιών σου»
«Βία είναι ενώ σου ζητούν να πληρώσεις επίδομα αλληλεγγύης να διαβάζεις ότι οι εφορίες έχουν να κάνουν ελέγχους και να εισπράξουν από το 1995»
«Βία είναι να είσαι 45 χρονών, να δουλεύεις και να πληρώνεις μια ζωή και να καταντήσεις να ζεις από την σύνταξη των γονιών»
«Βία είναι το παραμύθιασμα από τα μέσα ενημέρωσης που συγκαλύπτουν ή αποκαλύπτουν ανάλογα με τα deal που γίνονται κάτω από το τραπέζι και τις επιχορηγήσεις»
«Βία είναι να σε ληστεύουν για τρίτη φορά και το όργανο της τάξεως να σου λέει μην ελπίζεται πολλά, αφού δεν ήσασταν μέσα πάλι καλά να λέτε»
«Βία είναι να σου στερούν το δικαίωμα της διαμαρτυρίας, να τρως τόνους τα χημικά και να σε αναγκάζουν σε σιωπή παρακρατικοί, αντιεξουσιαστές, χρυσαυγίτες, πληρωμένοι ή προστατευόμενοι από όπου και αν προέρχονται»
«Βία είναι να πληρώνεις 3 ευρώ διόδια για να διανύσεις μια απόσταση 100 χιλ και ταυτόχρονα να κάνεις τάμα στον Άγιο Χριστόφορο να φθάσεις ζωντανός»
«Βία είναι να βλέπεις όσους εμπλέκονται σε σκάνδαλα πάσης φύσεως να κυκλοφορούν ελεύθεροι, να παρουσιάζονται στην δικαιοσύνη όποτε θέλουν και αν τελικά παραπεμφθούν να συνεχίζουν το έργο τους μέσα από την φυλακή»
«Βία είναι να ακούς τον Πρωθυπουργό και τους βουλευτές να ανησυχούν για την βία μόνο όταν αγγίζει το δικό τους σπίτι και να ανακοινώνει επιτροπές στις οποίες ο κάθε βουλευτής θα πληρώνεται με 245 ευρώ για να παραβρεθεί στην συζήτηση»
Αλλά εμείς, που να ξυπνήσουμε.. Αρκούμαστε να "επαναστατούμε" με μαζικά like στα βιντεάκια των Anonymous.. Που μια χαρά τα λένε δηλαδή τα παιδιά, αλλά εμείς που να πάρουμε χαμπάρι! Μας έχουν πιάσει και τα κρύα τώρα, και ο καναπές έχει γίνει προέκταση του κώλου μας..
Κάααατσε να ανοίξει πρώτα ο καιρός, να μπει η άνοιξη, να βγει λιγάκι ήλιος, να περάσουμε και μια βόλτα απο τις πλατείες των "Αγανακτισμένων", λίγο πριν το απογευματινό μας καφεδάκι.. Να το παίξουμε λίγο "αντίσταση" και μεις. Να βγάλουμε και καμιά φωτογραφία για το φέισμπουκ..
Γιατί και οι Αγανακτισμένοι μόνο όταν σφίξουν οι ζέστες αγανακτούν απ'ότι φαίνεται.. Τώρα που έχουνε σφίξει τα λουριά ποιός βγαίνει στους δρόμους; Δύσκολη καιροί για ..επαναστάτες! Κίνδυνος πουντιάσματος!
Όπως πάμε όμως εμείς, μας βλέπω να την "αρπάζουμε" για τα καλά.. Και απο αλλού! Όχι απο κει που το περιμέναμε...
Ναι... Εμμμ.. Εσείς κύριοι Λοκομόντοι μου που τραγουδάτε αυτό το τραγουδάκι με τόση χαρά, με τα καπελίνια και τις μπαντάνες σας δίπλα στη θάλασσα διαφημίζοντας τη ζεστασιά και τη λιακάδα της Ελλαδίτσας μας, βγήκατε για μια στιγμή εξώ απο το τσαντίρι σας να πάρετε μια τζούρα ψοφόκρυο να συνέλθετε;;
Η θερμοκρασία βαράει αλύπητα, αφήνοντας πίσω θύματα κρυολογημάτων - συμπεριλαμβανομένης εμού, να χτυπάνε στον τοίχο το κεφάλι τους κάθε φορά που ακούν το πιο άκυρο τραγούδι της σαιζόν, που παρεπιπτόντως αυτές τις μέρες έχει την τιμητική του: το ακούω παντούυυυυυυ! Γκρρρρρ....
Χουχούλιασμα και σπιτάκι - με τζάκι στο ιδανικότερο των σεναρίων - αυτές τις μέρες.. Κι αφήστε τα βολταρίσματα για αργότερα.. Σας το λέω εγώ, η παθούσα! Που έχω φέτος σιχαθεί να κυκλοφορώ με must αξεσουάρ: μυξομάντυλα και Halls... Enough is enough!!
Περαστικά σε όλο τον αρρωστόκοσμο της blogόσφαιρας και μη!! Μέχρι τότε κουκούλωμα, σουπίτσες και - προαιρετικά πάντα - μανούλα στο σπίτι. Δεν έβλαψε ποτέ κανέναν στις δύσκολες αυτές ώρες! ;)
