Ποιητής εκ του προχείρου, έχει πρόσωπο του χοίρου", έλεγε ο μπαμπάς μου για να με πειράξει όταν σε ηλικία 8-9 χρονών του απήγγειλα ένα μέρος απο την ποιητική μου συλλογή.. Είχα βλέψεις πανάθεμά με!!!
Καρυωτάκης, ο καταθληπτικός. Πολυδούρη, η ερωτευμένη. Εμπειρίκος, ο υπερρεαλιστής. Ελύτης, ο αισθησιακός.....
Εμπνεύστηκα και γω λοιπόν, ως παιδί ρομαντικό, και είπα να γράψω ποίηση! Η αθώα μου ψυχή επηρεάστηκε απο τα άμεσα ερεθίσματα του παιδικού κόσμου μου.
Αλλά έτσι είναι.. Αν δεν καταφέρεις να συμπεριλάβεις σε λίγες γραμμούλες όλη την πολυπλοκότητα του ύπαρξης, παραμένεις στην αφάνεια για πάντα..
Ε όχι λοιπόν! Η ανάρτηση αυτή αποτελεί την προσωπική μου επανάσταση για το.. ταλέντο (;) που δεν αναγνωρίστηκε ποτέ! Ζητώ την επιείκεια σας.....:)
ΟΙ 4 ΕΠΟΧΕΣ Ο γερο-χειμώνας να τος! Μπαίνει στα ξαφνικά και φέρνει όπως πάντα μαζί του και τα τρία του παιδιά.
Φτάνει πρώτος ο Δεκέμβρης Ο Γενάρης ακολουθεί κι έρχεται και τελευταίος ο κουτσο-Φλέβαρος στη γη.
Έπειτα ακολουθεί άνοιξη, τι ομορφιά! Τα λουλούδια, να! Ανθίζουν! Και παντού έχει δροσιά.
Μάρτης-γδάρτης έρχεται. Απρίλης με το Πάσχα ακολουθεί και ο Μάης με φρεσκάδα την πλάση ομορφαίνει στη στιγμή.
Καλοκαίρι τι χαρά! Κάθε χρόνο μια φορά. Θάλλασα και αμμουδιά και τα ρούχα παρδαλά.
Ιούνιος, Ιούλιος και Αύγουστος είν, τα τρία του παιδιά. Και η τρέλα τότε φτάνει στο αποκορύφωμα.
Τέλος το Φθινοπωράκι με τα κρύα τα πολλά και δυστυχώς αυτή την εποχή ανοίγουνε και τα σχολειά.
Ο Σεπτέμβρης πάντα πρώτος, ο Οκτώβρης ακολουθεί κι ο Νοέμβρης ο φευγάτος είν'γεμάτος με βροχή.
ΤΟΥΡΤΑ ΠΑΓΩΤΟ Μ, μ, μ! Τούρτα παγωτό Πω πω πω νοστιμάδα! Νόστιμο, λαχταριστό και γεμάτο απο φρεσκάδα.
Ποιός θα δοκιμάσει πρώτος; Σκέφτεται κάθε παιδί. Ποιός θα είναι ο τυχερός που θα φάει τη σαντιγύ;
Όπως και να'χει το πράμα όλα είναι τυχερά που απόκτησαν αυτή τη θαυμάσια λιχουδιά.
ΕΚΚΛΗΣΑΚΙΑ Μια σταλιά είναι, τοσοδούλια στο λοφάκι εκεί ψηλά. Εικονίτσες έχουν μέσα και κεράκια πολλά.
Όταν κάθομαι μπροστά τους πάντα κάνω το σταυρό μου μια μικρούλα προσευχή λέω μέσα στο μυαλό μου. (..υπήρξα και θεοσεβούμενη!)
Αυτή ήταν λοιπόν η ομορφιά του κόσμου μέσα απο τα παιδικά μου μάτια. Ας αναλογιστούμε λοιπόν..Μήπως έχουν δίκιο οι Reamonn όταν τραγουδάνε "Why did we make it so hard? This life is so complicated.. until we see it through the eyes of a child.." ...Μήπως;
Το ακόλουθο κείμενο έφτασε ως chain mail στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο και δεν μπορούσα παρα να το μεταφέρω εδώ, μιας και αναπαριστά την ελληνική πραγματικότητα με μοναδικό τρόπο.. Enjoy! :)
Πώς φαίνεται που 'σαι Ελληναράς!...
ΚΑΥΧΙΕΣΑΙ που ο γιος σου είναι γαμιάς και η κόρη σου παρθένα. Καυχιέσαι που ήσουν λοκατζής στο Μεγάλο Πεύκο, χλευάζοντας τους πεζικάριους, αλλά βάζεις βύσμα για να πάει ο γιος σου κέντρο στην Κόρινθο και ειδικότητα διαβιβαστής στο Χαϊδάρι. Καμαρώνεις που το χωριό σου θυμίζει λίγο από Ζωνιανά, αλλά γκρινιάζεις ότι η επαρχία απ' όπου κατάγεσαι, είναι η πιο ριγμένη απ' όλες.
ΚΥΡΙΑΚΗ πρωί κοινωνάς στην εκκλησία και το απόγευμα ρίχνεις Χριστοπαναγίες στο γήπεδο. «Καταλαβαίνεις» τους ξένους «από τη φάτσα». Εχεις Φιλιππινέζα να σου κρατάει το παιδί, Βουλγάρα να σου καθαρίζει το σπίτι, Αλβανούς στο συνεργείο της οικοδομής, Πακιστανούς να σου φροντίζουν το κτήμα για να πληρώνεις λιγότερο και να μην κολλάς ένσημα, κι όμως φωνάζεις να φύγουν οι ξένοι να ξεβρωμίσει η χώρα.
ΚΑΘΕ καλοκαίρι «πρέπει να πας στο χωριό». Οταν ταξιδεύεις στο εξωτερικό για να ξεφύγεις λίγο από την Ελλάδα, ψάχνεις για άλλους Ελληνες για να κάνεις παρέα. Εκλιπαρείς το προσωπικό του αεροδρομίου να επιτρέψουν τις παραπάνω βαλίτσες που έχεις, αμέσως μόλις ο πατέρας σου σταματήσει να το κάνει για σένα και την οικογένεια. Οταν ταξιδεύεις με το αεροπλάνο και επιστρέψεις, βρίσκεις 20 άτομα να σε περιμένουν στο αεροδρόμο. Χειροκροτείς τον πιλότο όταν προσγειωθείς. Οποτε ταξιδεύεις στο εξωτερικό απορείς πώς ο κόσμος ζει χωρίς περίπτερα. Βρίσκεις τους τουρίστες αστείους. Και τους μαθαίνεις να λένε «malaka».
ΕΧΕΙΣ δέκα χρόνια να μπεις σε λεωφορείο. Περιγράφεις το κτίριο της Interamerican στην Κηφισίας ως «ουρανοξύστη». Παραγγέλνεις ταυτόχρονα σουβλάκια κι ένα ασθενοφόρο και το ασθενοφόρο έρχεται όταν χωνεύεις τα σουβλάκια. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να πέσεις σε μποτιλιάρισμα στις 6 π.μ. της Κυριακής. Εχεις αυτοκίνητο που κοστίζει πάνω από 60.000 ευρώ και αρνείσαι να δώσεις στον παρκαδόρο 5 ευρώ πουρμπουάρ γιατί το θεωρείς κλοπή.
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙΣ με τα φώτα για μπλόκο, αλλά παραπονιέσαι στον αστυνομικό ότι δεν δίνει κλήση και στους άλλους οδηγούς. Διπλοπαρκάρεις για τσιγάρα κλείνοντας τον δρόμο και απολογείσαι σ' αυτούς που κορνάρουν, αλλά στο παρακάτω στενό πλακώνεις τον οδηγό που έκανε ακριβώς το ίδιο. Οταν σταματάς στο φανάρι έχεις το χέρι στην κόρνα. Πάντα αναρωτιόσουν σε τι διάολο χρησιμεύει η «διάβαση πεζών». Είσαι βέβαιος ότι το κακό μάτι έχει αποδειχθεί και επιστημονικά.
ΜΙΣΕΙΣ τους δημόσιους υπαλλήλους, αλλά όνειρο ζωής είναι να γίνεις ένας από αυτούς. Ποτέ δεν σου φτάνουν τα χρήματα για τα βασικά είδη ανάγκης, αλλά πάντα σου περισσεύουν για τα είδη πολυτελείας. Ξέρεις ότι όλοι οι άλλοι είναι τουρκόσποροι ή Σλάβοι, αλλά εσύ το 'χεις στανταράκι πως είσαι γνήσιος απόγονος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Πας γυμναστήριο και καπνίζεις κι ένα πακέτο τσιγάρα τη μέρα. Κάνεις φραπέ πριν φύγεις από το σπίτι, όταν φτάνεις στο γραφείο, μετά το φαγητό, όταν έχεις καλεσμένους, πριν φύγουν οι καλεσμένοι, αφού φύγουν οι καλεσμένοι και πριν πέσεις για ύπνο.
ΤΡΩΣ πρωινό πριν πας για ύπνο. Δεν τρως ποτέ βραδινό πριν από τις 10 μ.μ. Μαλώνεις για το ποιος θα πληρώσει τον λογαριασμό. Το πρώτο σου hangover ήταν γύρω στα 5 σου, όταν ο μπαμπάς / θείος / παππούς σού έδωσε να δοκιμάσεις ουίσκι, γιατί το ζήταγες κλαίγοντας. Η μαμά βάζει σεμεδάκι πάνω από την οθόνη του PC σου.
Του Ανδρέα Ρουμελιώτη (:respect Ανδρέα!!)
Διαβάζοντας το κείμενο, ένα δάκρυ συγκίνησης κύλησε αργά αργά στο πρόσωπό μου... Ε ΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ!!!!! ...ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!!!!
Ξεποδαριάστηκα και σήμερα!! Μέχρι τις Συκιές "σκαρφάλωσα" μπας και χωθώ σε μια πολυπόθητη θεσούλα του δημοσίου. Αλλά τι να το κάνεις;; Άδικος κόπος.. Γιατί δυστυχώς είμαι άνεργη μόνο 1 μήνα.. Γιατί δυστυχώς ΜΟΛΙΣ τελείωσα τις σπουδές μου και δεν μου έκοψε η χαζή όταν ήμουν φοιτήτρια να βρω μια δουλειά -εννοείται ως ψυχολόγος, μιας και οι δουλειές ξεχυλίζουν, ειδικά στους μη πτυχιούχους- για να έχω τώρα μια προϋπηρεσία.. Γιατί όταν ζήταγα απο τη μανούλα και τον πατερούλη τρίτο αδερφάκι, δεν με άκουγαν και τώρα δεν κατηγοριοποιούμαστε ως πολύτεκνοι..
Αυτή λοιπόν είναι η αξιοκρατία στην Ελλαδίτσα! Τζάμπααα έγραφα εγώ τα assignments πέρισυ για να καταφέρω να πάρω μεταπτυχιακό απο UK! Μεταπτυχιακό;;; I doooon't know this word θα σου πούνε στους Δήμους της όμορφης Θεσσαλονίκης όταν κάνεις αίτηση για μια προκήρυξη.. Δεν αναγνωρίζεται ούτε στο ελάχιστο!! Θα σκίσω τα πτυχία μουυυ.. γκρρρρρ..
..ψάξε ψάξε δεν θα τη βρεις λοιπόν τη δουλίτσα..Και όλο λέω στον εαυτό μου να μην απογοητεύεται, ένα μήνα μόνο ψάχνω.. Αλλά η ιδέα του work abroad όλο και περισσότερο φαντάζει ως η ιδανική λύση. Δουλειά στο αντικείμενο των σπουδών προσφέρεται εκεί σε όποιον την αξίζει, ακόμα κι αν δεν ξέρει τον κύριο Γιωργάκη, που είναι μπατζανάκης του κυρίου Κωστάκη, που βάφτησε τον γιό του ανηψιού της πεθεράς του γαμπρού του κυρίου Νομάρχη..Υπάρχει η άνεση και η ευελιξία για αναζήτηση εργασίας σχετικής με τα ενδιαφέροντα σου και όχι oπουδήποτε μπαίνει η ταμπέλα "ψυχολόγος". Και το κυριότερο: Ποιότητα Ζωής. Έννοια άγνωστη για τα ελληνικά δεδομένα.
Τώρα που είμαστε ακόμα νέοι και έχουμε όοολη τη ζωή μπροστά μας, ας πάρουμε και κάποια ρίσκα, ας ξεφύγουμε απο την πεπατημένη και ας διεκδικήσουμε το μέλλον που έχουμε φανταστεί, χωρίς να εγκαταλείψουμε στιγμή αυτά που έχουμε ονειρευτεί!! Είμαι ρομαντική; Ίσως. Προτιμώ όμως να κάνω όνειρα, παρά να συμβιβάζομαι σε μια περιορισμένη πραγματικότητα..
Ε ναι λοιπόν.. Μπερδεύτηκα! Πάντα ήμουν κάθετη.. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ UBER ALLES!! Αθήνα;;; Απαπαπαπα! Το χάος.. Ο πανικός.. Το ατέλειωτο τρέξιμο.. Η τσιμεντούπολη.. 3 μερούλες εκεί με δύο αγαπημένα μου πρόσωπα ήταν αρκετές για να προβληματιστώ για τον μέχρι τώρα απόλυτο τρόπο σκέψης μου.
Εντάξει, Θεσσαλονίκη είναι μια και μοναδική: Ερωτεύσιμη, ανθρώπινη, γεμάτη αναμνήσεις και νοσταλγίες.. Μια πόλη που με σιγουριά θέλω να ζήσω for the rest of my life..
Αλλά κι η Αθηνούλα έχει μια ιδιαίτερη ομορφιά.. Ακρόπολη.. Θησείο.. Μοναστηράκι.. Πλάκα.. Πεζόδρομοι που χαίρεσαι να περπατάς όπως η Διονυσίου Αρεοπαγίτου.. Γλυκούλες καφετεριούλες.. Δρομάκια γεμάτα πλανώδιους πωλητές που καμιά δεν μπορεί να αντισταθεί χωρίς να αγοράσει περνώντας ένα δαχτυλιδάκι ή ένα σκουλαρικάκι.. ;) Αμέτρητες επιλογές για βραδινή έξοδο.. Θέλεις μπουζούκια;; Πάμε! Θέλεις μπαράκια;; Πάμε! Live ζωντανές σκηνές, θέατρα, μουσικοταβέρνες, τσιπουράδικα σε μια τεράστια γκάμα, έτοιμα να ικανοποιήσουν κάθε γούστο!
Φυσικά δε μιλάω για πιο υποβαθμισμένες περιοχές.. Δε μιλάω για την κίνηση, το κυκλοφοριακό, τον πανικό να τρέχουν όλοι να προλάβουν μήπως και χωθούν σε μια γωνίτσα του μετρό, με στόχο να μεταφερθούν 2 στάσεις παρακάτω όπου αλλάζουν σε ηλεκτρικό..
Αλλά..ντάξει μωρέ, την είχα λίγο παρεξηγήσει. Έχει την ομορφιά της, αρκεί να ξέρεις να την αγαπήσεις και να τη ζήσεις με το σωστό τρόπο! Και πλέον δε μου μένει παρά να της δώσω μια υπόσχεση: i'll be there again soon!! :)
Ε το είδαμε κι αυτό!! Μα να θίξουν τους Ελληνάρες μας;; Που παγκοσμίως έχουν τη φήμη ενός απο τους πιο θερμόαιμους λαούς...; Το άρθρο του Cosmo.gr (www.cosmo.gr) δεν μας τα λέει καλά.....
Οι Γερμανοί είναι, επισήμως, οι χειρότεροι εραστές παγκοσμίως, ενώ δεύτεροι στη λίστα έρχονται οι «τεμπέληδες» Άγγλοι. Καλύτεροι όλων θεωρούνται οι Ισπανοί, ενώ οι Έλληνες θεωρούνται αρκετά «γλυκανάλατοι» στις ερωτικές τους επαφές.Με βάση τα αποτελέσματα ψηφοφορίας, που πραγματοποιήθηκε από το παγκοσμίου βεληνεκούς, ερευνητικό site www.OnePoll.com, μεταξύ 15.000 γυναικών από 20 χώρες, οι Γερμανοί, θεωρούνται κάπως .. «δύσοσμοι», οι Άγγλοι, που ακολουθούν στην κατάταξη, αφήνουν τις συντρόφους τους να κάνουν την περισσότερη δουλειά και οι τρίτοι στη λίστα, Σουηδοί, θεωρούνται ιδιαιτέρως «βιαστικοί» (όχι με την καλή έννοια!).
Οι Ισπανοί αναδείχθηκαν ως οι καλύτεροι ερωτικοί σύντροφοι, ενώ ακολουθούν οι Βραζιλιάνοι και οι Ιταλοί.
Στη συγκεκριμένη ψηφοφορία, οι γυναίκες που συμμετείχαν, καλούνταν να βαθμολογήσουν ερωτικούς συντρόφους ανάλογα με την εθνικότητά τους, δικαιολογώντας ταυτόχρονα την κρίση τους.
Οι Ολλανδοί φαίνεται πως είναι λίγο «άγριοι», ενώ οι Αμερικανοί κατηγορούνται ότι έχουν πολύ κυριαρχικές τάσεις στην κρεβατοκάμαρα (και όχι μόνο…).
Οι Έλληνες θεωρούνται κάπως, «σαχλο - συναισθηματικοί», ενώ οι Σκωτσέζοι κατηγορούνται ότι κάνουν πολλή φασαρία, οι Τούρκοι ότι παραείναι γλυκείς και οι Ουαλοί, ιδιαίτερα «εγωιστές».
Οι Ρώσοι, επάξια, πήραν τη δέκατη και τελευταία θέση στη λίστα, καθώς θεωρούνται αρκετά, έως πολύ, τριχωτοί για τα γούστα της μέσης γυναίκας.
Κουράστηκα πια με αυτή την επιφάνεια... Όλα ξεκινάνε και όλα καταλήγουν εκεί.. "Γκόμενες" και "γκόμενοι" να ξοδεύουν το 80% της ζωής τους τελειοποιώντας το έξω, ξεχνώντας να ασχοληθούν έστω και στο έλαχιστο με το μέσα. Μεσημέρι..Κρήνη! Μαλλί στην τρίχα, άψογο μακιγιάζ, ολοστρόγγυλα γυαλιά μυγοειδούς τύπου, lip gloss, γόβα ψηλή - γιατί άν και άνοιξαν το μάτι πριν μισή ώρα, δεν χάνουνε ποτέ το στυλ τους - και φυσικά η γνωστή τσαντούλα Longchamp ανα χειρός..
Δεν το αρνούμαι.. Πολλες φορές έχω υποπέσει - και θα ξαναυποπέσω και γω - στο αμάρτημα του "φαίνεσθαι".. Ναι λοιπόν! Το ομολογώ! Εχω κλείσει και γώ 1 ολόκληρη ώρα μέσα στα Hondos Center ξεχνόντας τον λόγο για τον οποίο αρχικά μπήκα και καταλήγοντας με τη γνωστή άσπρη αξιαγάπητη, μικρούλα, γλυκούλα τσαντουλίτσα του Hondos, γεμάτη γυναικείους θυσαυρούς..
Αλλά ENOUGH πια με αυτή την επιφάνεια!! Ψωνάρες μέχρι αηδίας, που ολοκληρώνονται σαν άνθρωποι μόλις λανσάρουν ένα D&G γυαλί ηλίου, ή το Calvin Klein σώβρακο, προσεκτικά μελετημένο να φαίνεται απο το τζίν, όταν όοοολως τυχαίως σηκωθεί λιγάκι η μπλούζα.. Και τότε.... The centre of the universe!! Όλη η πλάση σε ακτίνα 25 χμ. "προσκυνάει το είδωλο", κλέβοντας ατάκα απο παλιά αγαπημένη τηλεοπτική σειρά..
Που οφείλεται όμως αυτός ο ναρκισσισμός; Γιατί αποκτάει τόση αξία πια ένα Burberry παλτό;.. Μήπως υπάρχε μια βαθύτερη, σοβαρότερη αιτία;;
Προτού αρχίσουμε να κράζουμε λοιπόν το κάθε ψωνάκι που διπλοπάρκαρε την porsche του μπαμπά έξω απο το Volar και βγήκε αργά αργά με ύφος γ***ω και δέρνω, σε σκηνικό που απαιτεί μουσική επένδυση τύπου "i'm too sexy for my loooove", για να δούμε και την άλλη πλευρά του φαινομένου... Η επιστήμη της ψυχολογίας έχει το λόγο.
Οι παρακάτω πληροφορίες "ξεθάφτηκαν" απο άρθρο της ιστοσελίδας E-Psychology (http://e-psychology.gr/)...
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ο Νάρκισσος ήταν ένας νεαρός ο οποίος περνούσε ώρες ή και μέρες ολόκληρες κάνοντας τίποτα άλλο πέρα από το να θαυμάζει την ομορφιά του στο ποτάμι. Αλλά δυστυχώς αυτό του το πάθος του κόστισε την ίδια του τη ζωή, καθώς μια μέρα στην προσπάθειά του να φιλήσει αυτό που θεωρούσε πως ήταν νύμφη έπεσε στο ποτάμι και πνίγηκε.
Αυτός λοιπόν ήταν ο Νάρκισσος της μυθολογίας ο οποίος έδωσε -και όχι άδικα- το όνομά του σε μια σύγχρονη ψυχολογική διαταραχή προσωπικότητας. Η ιστορία του μας έχει πολλά για τα χαρακτηριστικά της διαταραχής αυτής. Σύμφωνα με το DSM-IV-TR για να διαγνωσθεί κάποιος με ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας πρέπει να έχει τουλάχιστον πέντε από τα ακόλουθα συμπτώματα:
- Έχει έντονο αίσθημα υπεροψίας και μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του/της. - Έχει φαντασιώσεις απεριόριστης επιτυχίας, δύναμης, ομορφιάς κτλ. - Θεωρεί τον εαυτό του/της ξεχωριστό και μοναδικό και πιστεύει πως οι μόνοι οι οποίοι μπορούν να τον/την καταλάβουν είναι άτομα που είναι επίσης ξεχωριστά. - Απαιτεί τον θαυμασμό των άλλων. - Αναμένει ξεχωριστή εξυπηρέτηση από τρίτους και απαιτεί όλοι να συμφωνούν αυτόματα με τις προσδοκίες του/της. - Είναι άτομο ιδιαίτερα χειριστικό το οποίο εκμεταλλεύεται τους άλλους με κάθε μέσο ώστε να επιτύχει το σκοπό του. - Δεν έχει ενσυναίσθηση απέναντι στα συναισθήματα των άλλων και γι’ αυτό αδυνατεί να τα κατανοήσει. - Είναι πολύ ζηλόφθονος με τους άλλους ή πιστεύει πως οι άλλοι είναι πολύ ζηλόφθονες απέναντί του/της. - Είναι αλαζόνας και έχει υπεροπτική στάση απέναντι στους άλλους.
Έχουν προταθεί διάφορες θεωρίες για την ανάπτυξη της ναρκισιστικής διαταραχής. Σε γενικές γραμμές όμως είναι αποδεκτό πως ο ναρκισσισμός οφείλεται στην σχέση που αναπτύσσει το άτομο με τα πρότυπα συμπεριφοράς που είναι διαθέσιμα κατά την παιδική του ηλικία.
Μήπως όμως η κοινωνία μας μάς ωθεί στον ναρκισσισμό ή εν πάση περιπτώσει λειτουργεί θετικά ως προς την ανάπτυξη τέτοιου είδους στοιχείων συμπεριφοράς; Ζούμε σε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Η παγκοσμιοποίηση αυτή όμως πέρα από οικονομική είναι και κοινωνική, το οποίο σημαίνει πως πλέον ο κόσμος δεν μοιράζεται μόνο τα οικονομικά αγαθά αλλά και είδωλα. Πριν 50-60 χρόνια κάποιος το πολύ-πολύ να ήταν “εθνικός σταρ”. Πλέον όμως έχουμε διασημότητες παγκόσμιας εμβέλειας οι οποίες τραβούν -οι περισσότεροι εσκεμμένα- πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας. Ολόκληρος ο κόσμος ασχολείται με το που, πως και γιατί πήγε κάπου κάποιος.
Οι δυτικές κοινωνίες θεοποιούν την ατομική αναγνωρισιμότητα και την ταυτίζουν με την επιτυχία. Εκεί που κάποτε κάποιος θεωρούνταν επιτυχημένος εάν κατάφερνε να ζήσει ηθικά και με αξιοπρέπεια, πλέον τα κριτήρια της επιτυχίας έχουν αλλάξει και επιτυχημένος θεωρείται κάποιος μόνο εάν καταφέρει να “ξεχωρίσει από το πλήθος” και να έχει πάνω από τα “10 λεπτά δημοσιότητας” που -υποτίθεται- αναλογούν στον καθένα μας. Τα καταναλωτικά προϊόντα προωθούνται με διαφημιστικές καμπάνιες που δίνουν έμφαση στο πόσο ξεχωριστούς θα μας κάνουν να είμαστε από τους υπόλοιπους γύρω μας, ενώ ακόμη και εκπαιδευτικά ιδρύματα προωθούν την φήμη τους ως φυτώρια ξεχωριστών επιστημόνων. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι τόσο οι γραφικές και αστείες πρόσκαιρες ναρκισσιστικές διασημότητες των μεσημεριανών κουτσομπολίστικων εκπομπών που θυσιάζουν τα πάντα για να καταφέρουν να βγουν στο γυαλί για λίγα λεπτά παραπάνω, όσο και το γενικότερο ξέφρενο κυνήγι της τελειότητας και του ελιτισμού που συνοδεύεται αρμονικά με τη δημιουργία πλασματικών και άπιαστων ειδώλων ταύτισης.
Αυτός λοιπόν είναι ο τρόπος ανάπτυξης μιας ναρκισσιστικής - ή αλλιώς ψωνίστικης - προσωπικότητας, όπως γλαφυρότατα και με επιστημονικό κύρος περιγράφουν οι συνάδελφοι.. Την επόμενη λοιπόν φορά που θα είμαστε έτοιμοι να λούσουμε κάποια ψευτοντίβα ή κανα τρεντογκόμενο με ανάρμοστα κοσμητικά επίθετα, ίσως είναι καλύτερα να σκεφτούμε τι υπάρχει κάτω απο αυτή την επιφάνεια; Τι "φωνάζει" αυτή η υπερβολική ενασχόληση με το περιτύλιγμα; Και ίσως τότε τους συγχωρήσουμε την ελαφρότητα και κενότητα τους..
Αγαπημένες ταινίες... Ποτέ δεν μπόρεσα να αποφασίσω και να καταλήξω σε μια ξεκάθαρη λίστα. Όντας φανατική σινεφίλ, έχω παρακολουθήσει μια μεγάλη γκάμα ταινιών, χαρακτηριζόμενες απο αριστουργήματα μέχρι - σε απλά, καθημερινά ελληνικά - πατάτες! Οι περισσότερες μου έχουν προσφέρει κάτι.. Άλλες απλό σκότωμα της ώρας, κάποιες φορές με ευχάριστο και κάποιες με δυσάρεστο τρόπο, σε σημείο να κλαίω τα λεφτά που έδωσα στο σινεμά ή να καταριέμαι την ώρα και τη στιγμή που την επέλεξα ανάμεσα σε τόσες άλλες απο τα ράφια του video club. Άλλες όμως με έχουν επηρεάσει βαθύτατα σαν άνθρωπο, προσφέροντας μου μια διαφορετική οπτική της ζωής και μεταδίδοντάς μου μηνύματα που άλλαξαν τον τρόπο σκέψης μου και ίσως - τολμώ να πω - και πτυχές του εαυτού μου.. Σε αυτή τη δεύτερη κατηγορία ταινιών αποφάσισα να αναφερθώ εδώ, παρουσιάζοντας το "σημάδι" που μου έχει αφήσει η καθεμία, το μήνυμα που πήρα και κράτησα βαθιά μέσα μου.....
"Little Miss Sunshine" ..δεν υπάρχει ταινία που να αντικατοπτρίζει κατα τη γνώμη μου καλύτερα τη σημασία που έχει όχι ο προορισμός, αλλά το ταξίδι! "Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος", με τα λόγια του Καβάφη..Έμαθα τη σημασία του να δίνεις αξία στη στιγμή..Στην κάθε απλή εμπειρία..Στη γνώση που αυτή σου προσφέρει..Στο ταξίδι..
"Click" ..όλοι θέλουμε να έχουμε τον έλεγχο της ζωής μας στα χέρια μας..Να άλλαζουμε ό,τι δεν μας αρέσει..Να έχουμε ένα remote control που μας πάει εκεί που θέλουμε, ξεγλιστρώντας απο στιγμές της ζωής που θεωρούμε ανούσιες..Η ταινία μου άνοιξε τα μάτια στην αξία που πρέπει να δίνουμε στο τώρα, απολαμβάνοντας τις χαρές που απλόχερα μας προσφέρει η ζωή και μαθαίνοντας απο τα άσχημα που ζούμε, απο λάθη ή κακοτυχίες που συναντάμε..Όλα έχουν κάποιο λόγο για να γίνονται.. Ας σταματήσουμε να επιδιώκουμε συνέχεια κάτι παραπάνω, κάτι διαφορετικό, κάτι καλύτερο, κι ας απολαύσουμε επιτέλους ό,τι έχουμε!!
"The Notebook" ..η αθεράπευτα ρομαντική μου ψυχή δεν θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητη μπροστά σε αυτή τη μοναδική ταινία.. Η δύναμη του έρωτα που, αν είναι αληθινός, δεν έχει όρια.. δεν τελειώνει ποτέ και δεν σταματάει πουθενά.. Είναι εκεί, παρόν, μέχρι το τέλος.. Μια πινελιά ελπίδας για όλους (και κυρίως όλες..χιχι) εμάς που αναζητάμε τη μια και μοναδική αγάπη.. :)
"Amelie" ..θεωρώ ότι η ταινία αποτελεί έναν ύμνο στον αυθορμητισμο, την αθωότητα, τα αγνά αισθήματα και κίνητρα, καθώς και την πίστη στη πραγματική αγάπη.. Η Amelie σταδιακά αντιλαμβάνεται ότι η επίτευξη της ευτυχίας χρειάζεται προσπάθεια και πρωτοβουλίες απο μέρους του καθενός μας..Αυτό ήταν και το πιο ισχυρό μήνυμα που πήρα...
"American Beauty" ..η υποκρισία, η αντιφάσεις και η φθορά των αξιών του σύγχρονου δυτικού τρόπου ζωής.. το κυνήγι της επιφανειακής ευτυχίας σε λάθους δρόμους, και η βαθιά χαραγμένη και καλά συγκεκαλυμμένη δυστυχία και μοναξιά.. Άλλη μια ταινία-σταθμός που "φωνάζει" ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται αλλού...
"American History X" ..σοκαριστική ταινία που αποκαλύπτει τις ακραίες συνέπειες του ρατσισμού, και συγκεκριμένα εδώ των νεο-ναζί..Σε μια κοινωνία όπου οι περισσότεροι αδιαφορούν για το θέμα του ρατσισμού αν δεν το έχουν βιώσει οι ίδιοι στο πετσί τους, η ταινία έρχεται να ανοίξει τα μάτια, να ευαισθητοποιήσει και να προβληματίσει... "See reality in your eyes when hate makes you blind..".
"Hitch" ..ίσως απο τις λίγες ταινίες που σε αφήνουν γεμάτο με τόσο θετικά συναισθήματα και ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα βρεθεί κάποιος και για σενα! ;) Το κυριότερο, όμως, μήνυμα που περνάει η ταινία, κατά τη γνώμη μου είναι ότι πραγματικά "There is more to life than to watch other people live it".. Καμιά φορά αναλωνόμαστε τόσο στο να ασχολιόμαστε με άλλα πρόσωπα και ανούσιες καταστάσεις, παραμελόντας τη δική μας ζωή που είναι και ό,τι πιο ουσιαστικό έχουμε..
"Life Is Beautiful" ..τι μπορώ να πω για αυτό το αριστούργημα;; Πως μπορώ σε λίγες λέξεις να περιγράψω αυτό το "μπαμ!" που έκανε μέσα μου; Πραγματικά με συγκλόνισε... Η ταινία καταφέρνει το ακατόρθωτο: να περιγράψει μια τραγική πραγματικότητα με τον πιο αστείο τρόπο! Η δύναμη που έχει το χιούμορ να μετατρέψει ακόμα και τον χειρότερο εφιάλτη σε κάτι όμορφο και απλό, δινοντάς σου μέσα απο αυτή την ψευδαίσθηση, τη δύναμη για να καταφέρεις τα πάντα!
"The Butterfly Effect" ..πως μια στιγμή, μια απλή, ασήμαντη λεπτομέρεια, μπορεί να αλλάξει μια ολόκληρη ζωή; Άλλη μια ταινία για τον έλεγχο που προσπαθούμε να ασκήσουμε στη ζωή μας, χάνοντας πολλές φορές την ουσία και ξεχνόντας να ΖΗΣΟΥΜΕ.. "You can't change who people are without destroying who they were"..
"I Am Sam" ..η ταινία με "άγγιξε" βαθύτατα τόσο ως ψυχολόγο που ενδιαφέρομαι για τα δικαιώματα των ανθρώπων με αναπηρίες, αλλά και ως άνθρωπο που έχει ευαισθησίες.. Η πάλη ενός πατέρα με νοητική υστέρηση να κερδίσει την επιμέλεια της μικρής του κόρης. Η ταινία με συγκίνησε βαθιά και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης μου κατα τη διάρκεια του μεταπτυχιακού μου στο να μελετήσω το θέμα του δικαιώματος στη γονεϊκότητα ατόμων με αναπηρίες..
"Cinema Paradiso" ..μια εκπληκτική ταινία για την αγάπη, τη φιλία, τη θυσία και τον κινηματογράφο! Κάποιες φορές πρέπει απλά να "αφήνουμε" τους εαυτούς μας ελεύθερους στην αθωότητα και στην απλότητα, μαθαίνοντας πόσο πιο όμορφα μπορεί να γίνουν όλα με ένα και μόνο χαμόγελο...
Ταινίες σαν κι αυτές έχουν να μας "πουν" πολλά, πέρα απο ένα ευχάριστο 2ωράκι στη ζωή μας.. Ας έχουμε λοιπόν "ανοιχτά" τα αυτιά μας για να "ακούσουμε" και να πάρουμε μηνύματα που θα μας κάνουν πιο ολοκληρωμένους, φιλοσοφημένους και ίσως καλύτερους ανθρώπους!
Είχα την τύχη χθες να παρακολουθήσω κατ'ιδίαν μια διάλεξη του ψυχίατρου Γ. Φλώρου, μέλους του Δ.Σ. της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης της Διαταραχής Εθισμού στο Διαδίκτυο, σχετικά με το άκρως επίκαιρο θέμα του εθισμού στο internet. Ψυχολογικές διαστάσεις του φαινομένου οι οποίες δεν είχαν καν περάσει απο το μυαλό μου ούτε ως ψυχολόγος ούτε ως χρήστης του internet, παρουσιάστηκαν με σαφή και κατατοπιστικό τρόπο. Η συγκεκριμένη διάλεξη με έβαλε σε σκέψεις στο κατα πόσο το internet μπορεί να λειτουργήσει ως μορφή εθισμού, ξεφεύγοντας απο όλα τα οφέλη που μπορεί να παράσχει η ορθή και συνειδητοποιημένη χρήση του. Αποφάσισα λοιπόν να παραθέσω εδώ κάποιες πληροφορίες που βρήκα στην ιστοσελίδα της Εταιρείας Μελέτης της διαταραχής αυτής (http://www.hasiad.gr) καθώς και ένα βιντεάκι-documentary που παρουσιάζει παραστατικά πτυχές του φαινομένου..
Στη σημερινή εποχή που οι νέες Τεχνολογίες εισβάλλουν στην ανθρώπινη καθημερινότητα, προσελκύοντας ολοένα και περισσότερους ανθρώπους στη χρήση τους, η επίδρασή τους δεν θα πρέπει να θεωρείται αμελητέα. Ο εθισμός στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και η εξάρτηση από το Διαδίκτυο, αποτελεί ένα φαινόμενο της τελευταίας δεκαετίας, που ολοένα εξαπλώνεται. Η επικράτηση του εθισμού στο διαδίκτυο σε παγκόσμιο επίπεδο υπολογίζεται μεταξύ 5-10%.
Στην Ελλάδα ο εθισμός στο διαδίκτυο στο 8.2% των εφήβων χρηστών του διαδικτύου. Σύμφωνα με την διεθνή βιβλιογραφία, οι ομάδες υψηλού κινδύνου είναι οι φοιτητές, οι έφηβοι αλλά και μικρότερα σε ηλικία παιδιά. Τα χαρακτηριστικά του εθισμού στο διαδίκτυο είναι η αναγωγή του διαδικτύου ως η σημαντικότερη δραστηριότητα της καθημερινότητας, η ανάγκη αυξήσης της χρήσης προκειμένου αυτό να προσφέρει ικανοποίηση, η αποτυχία ελέγχου της χρήσης, τα αισθήματα ανησυχίας όταν διακόπτεται η χρήση του διαδικτύου, η απόσυρση από τις κοινωνικές υποχρεώσεις και τέλος η χρήση του διαδικτύου ως μέσο ανακούφισης από μία στενάχωρη διάθεση.
Τι είναι ο εθισμός στο διαδίκτυο; O ‘εθισμός στο Διαδίκτυο’ είναι ένας ευρύς όρος, ο οποίος καλύπτει ένα ευρύ φάσμα συμπεριφορών και προβλημάτων ελέγχου των παρορμήσεων, σχετιζόμενες με τη χρήση του διαδικτύου. Το κοινό στοιχείο είναι ότι η συμπεριφορά του ατόμου διαταράσσει τη καθημερινότητα του και είναι ψυχοπιεστικός παράγοντας για το περιβάλλον του. Μπορούμε να πούμε με απλά λόγια ότι αναφέρεται στη περίπτωση όπου το διαδίκτυο αποκτά μεγαλύτερη σημασία και προτεραιότητα στη ζωή μας από τους φίλους, την οικογένεια και την εργασία μας, κυριαρχεί στη καθημερινότητα μας και είναι ένα στοιχείο της που δεν θέλουμε να αποχωριστούμε.
Σε τι μπορεί να εθιστεί κάποιος στο διαδίκτυο; Οι παθολογικές συμπεριφορές που παρατηρούμε συνήθως είναι
* Εθισμός στο διαδικτυακό σεξ: καταναγκαστική χρήση ιστοσελίδων που απευθύνονται σε ενήλικες για διαδικτυακό σεξ (cybersex) και διαδικτυακό πορνογραφικό υλικό (cyber porn). * Εθισμός στις διαδικτυακές σχέσεις: Υπερβολική ανάμειξη σε διαδικτυακές διαπροσωπικές σχέσεις. * Καθαροί καταναγκασμοί: Έμμονή στο τζόγο, στις αγορές ή στις συναλλαγές ημέρας. * Υπερβολική αναζήτηση πληροφοριών: καταναγκαστική περιήγηση (σερφάρισμα) στο διαδίκτυο ή καταναγκαστικές αναζητήσεις σε βάσεις δεδομένων. * Εθισμός σε συγκεκριμένη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών που επεκτείνεται στο διαδίκτυο: Εμμονή στα ηλεκτρονικά παιχνίδια (Call of Duty, Counterstrike, World of Warcraft κλπ.), κακοποίηση άλλων και μέσω διαδικτύου (cyberbullying)
Πως μπορώ να ξέρω εάν είμαι εθισμένος στο Διαδίκτυο ή όχι; Η εξάρτηση δεν ορίζεται από μία συγκεκριμένη συμπεριφορά. Τα προβλήματα στη καθημερινότητα εμφανίζονται όταν η χρήση του Διαδικτύου γίνεται καταναγκαστική, το να είσαι συνδεδεμένος είναι κάτι που σκέφτεσαι όλη μέρα, κρύβεις ή λες ψέματα για το πόσο πραγματικά χρησιμοποιείς το διαδίκτυο (ή για ποιο λόγο). Αν ο τρόπος που χρησιμοποιείς το διαδίκτυο προκαλεί προβλήματα στη ζωή σου, είτε στην επίδοση στη δουλειά σου (ή στο σχολείο), είτε στο πως σε βλέπουν στις σχέσεις σου οι αγαπημένοι σου, τότε ίσως έχεις πρόβλημα. Ο χρόνος που συνολικά ξοδεύεις στο διαδίκτυο δεν είναι από μόνος σου σημαντικός σαν μέτρο, μπορεί όμως το διαδίκτυο να είναι πλέον να το χρησιμοποιείς για να αισθανθείς καλύτερα ή να έχει γίνει ο χρόνος της ημέρας που είναι ο σημαντικότερος για εσένα
Γιατί κάποιος εθίζεται στο διαδίκτυο; Η βιολογία του εθισμού έχει κεντρικό ρόλο στους χημικούς εθισμούς όπου μία χημική ουσία, την οποία καταχράται ο εθισμένος, σταδιακά αναλαμβάνει βασικό ρόλο στη χημεία του εγκεφάλου. Δεν υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα στους μη χημικούς εθισμούς, όπως είναι π.χ το παθολογικό τυχερό παιχνίδι. Ο εθισμός του διαδικτύου εντάσσεται στη κατηγορία των τεχνολογικών εθισμών. Οι τεχνολογικοί εθισμοί ορίζονται ως μη χημικοί ή συμπεριφορικοί εθισμοί που συμπεριλαμβάνουν την αλληλεπίδραση ανθρώπου-μηχανής. Μπορεί να είναι είτε παθητικοί (π.χ. τηλεόραση) είτε ενεργητικοί (π.χ. ηλεκτρονικά παιχνίδια) και συνήθως περιέχουν χαρακτηριστικά παρακίνησης και ενίσχυσης, τα οποία μπορεί να συμβάλλουν στην ενθάρρυνση εθιστικών τάσεων.
Οι παραλληλισμοί με τη χρήση χημικών ουσιών υπάρχουν, ο εθισμένος στις χημικές ουσίες αναζητά τη δόση του και ο εθισμένος στο διαδίκτυο αναζητά τη κατάδυση στο κυβερνοχώρο ώστε να αισθάνονται ‘φυσιολογικά’ – ο ορισμός του ‘φυσιολογικού’ όμως έχει επεκταθεί και περιλαμβάνει την αίσθηση της τεχνητής ευεξίας. Όπως και ο εθισμένος στις χημικές ουσίες, ο τεχνολογικά εθισμένος δεν μπορεί να ελέγξει από μόνος του το πάθος του. Επιλέγει την άμεση ικανοποίηση του πάθους του έναντι άλλων μακροπρόθεσμων στόχων όμως σταδιακά χρειάζεται όλο και περισσότερη ενασχόληση ώστε να αισθανθεί το ίδιο επίπεδο ικανοποίησης.
Είναι συχνός ο εθισμός στο διαδίκτυο; Δεν υπάρχουν εκτεταμένες επιδημιολογικές μελέτες για το φαινόμενο. Υπολογίζεται στο 5-10% του πληθυσμού των χρηστών του Διαδικτύου.
Υπάρχουν πολλά είδη εθισμού στο Διαδίκτυο; Πολλοί χρήστες μπορεί να εθίζονται σε διαφορετικές χρήσεις του διαδικτύου. Οι συχνότερες μορφές εθισμού είναι σε διαδικτυακό σεξ (cybersex) και θέαση διαδικτυακού πορνογραφικού υλικού (cyberporn). Η σεξουαλική ψυχαναγκαστικότητα που βρίσκει έκφραση μέσω του διαδικτύου αλλά και η αναζήτηση περιστασιακού ερωτικού συντρόφου διαδικτυακά αποτελεί ένα πρόβλημα του οποίου η κορυφή μόνο διακρίνεται σε πιπεράτα άρθρα σε lifestyle έντυπα. Η επέκταση των σεξουαλικών διαστροφών μέσω του διαδικτύου (παιδοφιλία, παραφιλίες, σεξουαλική παρενέχλοση) συνιστά Εφαρμογές όπως τα chat rooms και το instant messaging μπορεί να αποκτήσουν επίσης καταναγκαστικά στοιχεία. Ο εθισμός στο παθολογικό τυχερό παιχνίδι μέσω του διαδικτύου είναι ένα διπλό πρόβλημα. Ιδιαίτερο σημείο καταλαμβάνει ο εθισμός στο διαδικτυακό παιχνίδι, ιδιαίτερα συχνό πρόβλημα στον μαθητικό, εφηβικό και φοιτητικό πληθυσμό. Πολύ συχνά η πρώτη γνωριμία του ατόμου με τον υπολογιστή γίνεται μέσω του ηλεκτρονικού παιχνιδιού όπως και η πρώτη γνωριμία με το διαδίκτυο μέσω του διαδικτυακού παιχνιδιού.
Στη Ελλάδα έχουν ήδη δημιουργηθεί κάποιες δομές για την αντιμετώπιση του Εθισμού στο Διαδίκτυο (τις οποίες παραθέτω στη συνέχεια), αν και η δράση στο χώρο αυτό βρίσκεται ακόμα σε νηπιακό στάδιο:
- Μονάδα απεξάρτησης 18 Άνω - Tμήμα Παθολογικής Χρήσης Διαδικτύου, Βουρνάζου 37-Αμπελόκηποι - Μονάδα Εφηβικής Υγείας (Μ.Ε.Υ.) της Β' Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Παράρτημα του Νοσοκομείου Παίδων «Π & Α. Κυριακού», Μεσογείων 24, 6ος όροφος («Πτέρυγα Ελένης Δαλακούρα») - Ειδικό Tακτικό Ψυχιατρικό Ιατρείο Παιδιών και Εφήβων για την αντιμετώπιση του εθισμού στους Η/Υ και το Διαδίκτυο (Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης) Tηλέφωνο επικοινωνίας 2310 892417
Θα κλείσω με ένα βιντεάκι που "ξέθαψα" στο YouTube, που αφορά τον εθισμό στα ηλεκτρονικά παιχνίδια του διαδικτύου, το οποίο θεωρώ ότι αξίζει πραγματικά να το δεί κανείς, λόγω του ότι δίνει φωνή στους ίδιους τους χρήστες να μιλήσουν για το πρόβλημά τους...
Τα λόγια είναι περιττά.. Η πρώτη μου ανάρτηση!!! (..ρίγη συγκίνησης, πυροτεχνήματα κτλ..!!)
Όσο μπλά-μπλά είμαι in my real life, τόσο δεν βγαίνει λέξη τώρα.... Μάλλον ακόμα δεν έχω εξοικειωθεί με την ιδέα να αποτυπώνω σκέψεις, ιδέες και γενικότερα οτιδήποτε τραβάει την προσοχή μου σε έναν απολύτως προσωπικό διαδικτυακό χώρο... Το blog αυτό "γεννήθηκε"ως μέσο έκφρασης της δημιουργικότητας, φαντασίας και αυθορμητισμού μου, με κυριότερο αποδέκτη πιθανότατα τον εαυτό μου!! Επιπλέον, θα αποτελέσει έναν χώρο όπου θα παραθέτω ο,τι μου κεντρίζει το ενδιαφέρον, μια πρωτότυπη προσωπική συλλογή!:) Καλή μου αρχή λοιπόν!!!!!!
Ποιητής εκ του προχείρου, έχει πρόσωπο του χοίρου", έλεγε ο μπαμπάς μου για να με πειράξει όταν σε ηλικία 8-9 χρονών του απήγγειλα ένα μέρος απο την ποιητική μου συλλογή.. Είχα βλέψεις πανάθεμά με!!! 
