Τρίτη 27 Απριλίου 2010

Friends coming from the past...

Μια φίλη απο το σχολείο επικοινώνησε προ ολίγου μαζί μου ενημερώνοντάς με για την επερχόμενη άφιξή της στην πόλη μας. Ο ενθουσιασμός της μεγάλος και συνοψίζεται σε λέξεις του τύπου "ετοιμάσουυυυυυ" και "έρχομαιιιιιιιι"... Εγώ γιατί δεν μπορώ να συμμεριστώ τον ενθουσιασμό της; Huh??..

Κάθε Χριστούγεννα/Πάσχα 'η καλοκαίρι που επιστρέφω στα πάτρια εδάφη, πάντα επιδιώκω μια συνάντηση με παλιούς φίλους και συμμαθητές. Αν όχι all together, έστω έναν έναν χωριστά, να πούμε τα νέα μας, να γελάσουμε με καμιά βλακεία και να θυμηθούμε τα παλιά. Στην προσπάθειά μου αυτή, ελάχιστοι είναι αυτοί που θα ανταποκριθούν.. Τελικά τα χιλιόμετρα που σε χωρίζουν απο κάποιους ανθρώπους μπορεί κάποιες φορές να είναι καταλυτικά για την εξέλιξη της σχέσης/φιλίας σας.. Ειδικά όταν οι 2 πλευρές δεν έχουν την ίδια επιθυμία για τη διατήρηση αυτής της σχέσης...

Η συγκεκριμένη κοπέλα ήταν, είναι και πολύ φοβάμαι ότι θα συνεχίσει να είναι κλασικό παράδειγμα ερωτευμένου ατόμου με παρωπίδες.. Ok, και μεις έχουμε ερωτευτεί, και μεις έχουμε παραμελήσει στα όρια του φυσιολογικού φίλους και φίλες ώστε να είμαστε λίγο παραπάνω με το αντικείμενο του πόθου μας.. Η κατάσταση όμως του εν λόγω ατόμου ξεφεύγει μακράν.. Και να πω ότι μιλάμε για "φράσκα πράγματα".. Κρατάει χρόοονια αυτή η κολώνια, όπως και αυτή η σχέση. Μακάρι να είναι ευτυχισμένα τα παιδιά, δεν λέω! Στις καλές μας μάλιστα εποχές μου είχε προταθεί να γίνω κάποια στιγμή και..κουμπάρα (!).. Όμως... όταν ένας φίλος σου, που υπήρξε κάποτε τόσο στενός, 6 χρόνια στο ίδιο θρανίο, έρχεται για λίγες μόνο μέρες, πιστεύω μπορεί να βρεθεί μια μικρούυυλα γωνίτσα στο τόσο (...) φορτωμένο πρόγραμμά σου.

Τα παράπονά μου απο αυτή την παλιά φιλενάδα ήταν αρκετά, για να μην πω ότι κάποια δεν τα έχω ξεπεράσει πλήρως.. Και ξαφνικά, έρχεται να μας επισκεφθεί, ας όψεται δηλαδή το συνέδριο στο οποίο είναι ομιλήτρια.. Αναρωτιέμαι λοιπόν: είμαι εγώ υπερβολική και κολλημένο μυαλό που δεν μπορώ να συμμεριστώ τη "χαρά" της που θα μας δει;; Τι θα'πρεπε, να αρχίσω τα yupiiii και τα "μου'λειψες" ώστε να μην απογοητεύσω τα "γνήσια" συναισθήματά της, που εντελώς τυχαία τις λίγες μέρες που γυρνάω στον τόπο καταγωγής μου εξαφανίζονται;

Αποφάσισα απλά να περάσω καλά τις λίγες μέρες που θα'ρθει.. Θα πούμε τα νέα μας, θα χαζολογίσουμε λίγο και αυτό. Μέσα μου ξέρω πια πολύ καλά ότι για να είναι κάποιος άνθρωπος στη ζωή σου πρέπει το ενδιαφέρον και η προσπάθεια να είναι αμοιβαία, και στην προκειμένη δεν ήταν.

Κάποια πράγματα απλά δεν έχουν διάρκεια και σιγά σιγά το συνειδητοποιώ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου