Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

Μεθεόρτια.. aka "μαζεύοντας τα κομμάτια μου"..


Άιντε πάλι απο την αρχή.. Για πότε ήρθαν κι έφυγαν οι γιορτές, χαμπάρι δεν πήρα.. Είναι που λένε αν περνάς καλά...

Μήνες το περίμενα αυτό το 10ήμερο.. αδειούλα, όμορφες στιγμές, παρέες.. Το σχεδίαζα, έπαιρνα δύναμη για να την παλέψω μέχρι τότε.. "
Η ευτυχία είναι αυτό που περιμένουμε να'ρθει" λέει το τραγούδι και για άλλη μια φορά το συνειδητοποιώ εις το έπακρον.. Έρχονται οι μέρες που τόσο θες να φτάσουν και μετά τσουυυυπ.. κυλάνε σαν το νεράκι!

Δεν παραπονιέμαι.. οι γιορτές αυτές τα είχανε όλα! Αλλά να.. είναι που εμείς οι άνθρωποι είμαστε και πλεονέκτες. Θέλουμε πάντα περισσότερα, κι άλλα, κι άλλα, κι άλλα... Ποτέ δεν αρκούμαστε να ζούμε τη στιγμή.. Ήδη στις 5 μέρες άρχισα να στεναχωριέμαι προκαταβολικά για το τι θα γίνει όταν τελειώσουν.. Classic me! Πφφφ..

Για να μην τα πολυλογώ, έφαγα μεγάλη ξενέρα την Κυριακή που επέστρεψα πίσω.. Παλεύω να μπω σε ένα πρόγραμμα, αλλά ακόμα "θρηνώ" το τέλος των διακοπών.. Για να μη μιλήσω για το χριστογεννιάτικο δέντρο που αρνούμαι πεισματικά να ξεστολίσω.. Δε θέλω ρε αδερφέ, πως το λένε! Μου επιβάλει κανείς να χαλάσω αυτό τον όμορφο στολισμό επειδή τέλειωσαν οι γιορτές; Δικαιωμά μου, ωχού! Εγώ θα το'χω και θα το χαίρομαι όσο θέλω!

Τι θα'χω τώρα εγώ να περιμένω; Πρώτη μέρα στη δουλειά και έψαχνα μανιωδώς να βρω την επόμενη αργία.. Τζίφος! Καθαρή Δευτέρα, δε βλέπω άσπρη μέρα μέχρι 27 Φεβρουαρίου..

Το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι δεν είμαι η μόνη σ'αυτό το καταθλιπτικό mood.. Με όποιον το συζητάω, περνάει μια απο τα ίδια. Ε όσο να'ναι λιγουλάκι κουράγιο σου δίνει κι αυτό..

Η περίοδος μετά το τέλος των γιορτών φέρνει μια τάση για στεναχώρια, κακή διάθεση και μελαγχολία, αποτέλεσμα της ανάγκης μας για αναπροσαρμογή στην καθημερινότητα. Όσο όμως επιτρέπουμε στον εαυτό μας να "αφήνεται" σ'αυτό το συναίσθημα, δεν βοηθάμε την κατάσταση.. Υπάρχουν μερικά tips για να περάσουμε αυτή την περίοδο λίιιγο πιο ήπια και να μπορέσουμε να την νικήσουμε, ώστε να επιστρέψουμε στη ρουτίνα διώχνοντας τον γκρινιάρη απο μέσα μας!

1.Ας δώσουμε περιθώριο στον εαυτό μας!

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε όταν επιστρέφουμε στη ρουτίνα μετά από γιορτές και διακοπές ότι δεν είμαστε ρομπότ! Δεν πρέπει να νιώθουμε ενοχές! Αναπόφευκτα θα είναι δύσκολο τα πράγματα να γίνονται με τους ίδιους ρυθμούς όπως πριν και στην εντέλεια, αφού δυστυχώς ή ευτυχώς μας λείπει το μαγικό κουμπάκι που το πατάς και όλα μπαίνουν σε ρυθμό σε μια στιγμή. Ας ξεκινήσουμε προσπαθώντας να αποδεχτούμε την κατάσταση και να κατανοήσουμε ότι για λίγο ακόμα θα αισθανόμαστε περίεργα κι ότι δεν μπορούν ξαφνικά όλα να είναι νορμάλ επειδή το λέει το ημερολόγιο. Ας δώσουμε ένα περιθώριο λίγων ημερών στον εαυτό μας χωρίς να αφήσουμε το γεγονός ότι δεν αισθανόμαστε ακόμη έτοιμοι να μπούμε στη ρουτίνα, να μας αγχώσει.

2.Βάζουμε ένα πρόγραμμα στη δουλειά μας!

Αν βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά, δεν επιτρέπουμε στον όγκο της δουλειάς μας να μας φανεί χάος.. οργανωνόμαστε προσεκτικά και κάνουμε ένα πλάνο. Αυτό δεν χρειάζεται να εφαρμοστεί μόνο σε θέματα δουλειάς. Το πλάνο να περιλαμβάνει και το πότε θα πάμε ξανά gym, πότε θα δούμε τους φίλους μας κ.ο.κ.

3.Ας κανακέψουμε λιγάκι τον εαυτό μας!

Δεν πρεπει να περιμένουμε μόνο απο τους άλλους να μας το κάνουν.. μπορούμε μια χαρά και μόνοι μας! Περνάμε ώωωρες ολόκληρες φροντίζοντας το σπίτι, τους φίλους μας, προετοιμάζοντας τη δουλειά μας - now it's OUR turn, hell yeah!! Ας σκεφτούμε τι είναι αυτό που μπορεί να μας ευχαριστήσει μέσα στη «μαυρίλα» των τελευταίων ημερών και ας το κάνουμε πραγματικότητα, χωρίς φόβο και ενοχές! Είτε αυτό έχει να κάνει με λίγη παραπάνω Lacta απο αυτό που συνήθως μας επιτρέπουμε, είτε μια εκδρομούλα έστω και ημερήσια κάπου διαφορετικά, είτε με ένα μαραθώνιο ταινιών ένα ολόκληρο απόγευμα!

4.Πρέπει να το πάρουμε απόφαση και να βροντοφωνάξουμε: Αντίο καναπέ! Αρκετά με χάρηκες τόσες μέρες!

Gym. Κάτι μας θυμίζει, αλλά δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε ακριβώς τι.. Κι όμως.. Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα "ξεσπάσματα" στο gym βοηθούν στην εκτόνωση και μας απελευθερώνουν, αυξάνοντας την παραγωγή ενδορφινών κι έτσι αισθανόμαστε ακόμα καλύτερα. Εναλλακτικά, για αυτούς που μισούν να τρέχουν μισάωρα ολόκληρα στους διαδρόμους σαν τα χάμστερ, υπάρχουν κι άλλοι τρόποι.. yoga, περπάτημα, χορός.. όπως και να'χει, κούνα λίγο το κορμί σου ρε παιδί μου! Αναζωογονεί και σε κρατάει σε φόρμα..!

5. Ας μην υποτιμάμε και την επαγγελματική βοήθεια..

Όλα τα παραπάνω μπορούν να βοηθήσουν ανθρώπους που αισθάνονται μελαγχολία, αλλά δεν αποτελούν κάποια σοβαρή περίπτωση που χρήζει επαγγελματικής βοήθειας. Σε περίπτωση που αυτό που αισθανόμαστε είναι κάτι περισσότερο και πιο βαρύ από μια απλή μεθεόρτια μελαγχολία, τότε ίσως θα πρέπει να ζητήσουμε τη βοήθεια ειδικού. Συζήτηση με άτομα που εμπιστευόμαστε μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη.. ίσως αυτοί εντοπίσουν με πιο αντικειμενικό μάτι κατα πόσο έχουμε χάσει τον έλεγχο και χρειαζόμαστε περεταίρω βοήθεια. Αν έχουμε προβλήματα στον ύπνο, αν χάνουμε βάρος χωρίς να προσπαθούμε, αν αισθανόμαστε αρνητικά για τον εαυτό μας και θέλουμε να βλάψουμε ή εμάς ή τους γύρω μας, τότε το επόμενό βήμα πρέπει να είναι η επίσκεψή σε ειδικό, ο οποίος θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε αυτή τη δύσκολη φάση της ζωής μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου