Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Drama queen..

Τελικά το τραβάει ο οργανισμός μου, πραγματικά! Ζω για το δράμα, γεμίζει τη ζωή μου, με κρατάει ζωντανή, πως το λένε!!..

Σε μια φάση της ζωής μου που όλα πηγαίνουν απο καλά έως πολύ καλά, εγώ εκεί! Να ψάχνω για ψεγάδια.. Να βρω τρόπους να αγχωθώ.. Να τρώγομαι με τα ρούχα μου τελοσπάντων.. Πάντα φοβόμουν πως η ευτυχία είναι προσωρινή. Πως πρέπει να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Νιώθω και ενοχή μάλιστα κάποιες φορές.. Όταν όλα μου πάνε καλά, πως δεν μπορεί..κάποιος θα μου την έχει φυλαγμένη. Ακόμα και τώρα που τα γράφω, θέλω κάποιος να με "φτύσει", νιώθω ότι θα αυτοματιαστώ και μόνο που μιλάω γι'αυτό το θέμα.

Ουφ, ΧΑΛΑΡΩΣΕ, ΗΡΕΜΗΣΕ!! Αυτές τις λεξούλες, που τόσο εκνευρίζομαι όταν ακούω άλλους να μου τις λένε, λέω και ξαναλέω στον εαυτό μου..αλλάαααα..χαμπάρι! Προσπαθώ να μου θυμίζω συνέχεια να ζω τη στιγμή χωρίς να σκέφτομαι το αύριο. Τι διάολο, ολόκληρο tattoo έχω κάνει για να μου το θυμίζει ξανά και ξανά!

Life is too short.. και ας το βάλουμε καλά στο μυαλό μας! Τα άγχη και οι φοβίες δεν μας αφήνουν να χαρούμε τίποτα.. Μια φορά ζούμε, οπότε ας το χαρούμε στο έπακρο, όπως, όπου και με όποιους εμείς θέλουμε! Κι ό,τι είναι να'ρθει θε να 'ρθει αλλιώς ας προσπεράσει..

2 σχόλια:

  1. Αν τύχον μάθεις πώς να μην τρώγεσαι με τα ρούχα σου, πες το και σε εμένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευελπιστώ κάποια μέρα να έχω μια απάντηση να σου δώσω..! Αχ βαχ.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή