Καλό το Shutter Island.. Δεν μπορώ να πω.. Καλές ερμηνείες, ο Leonardo έχει πια ξεφύγει απο το ρόλο του ζεν πρεμιέ και πειραματίζεται με πιο alternative ρόλους που τον "τσαλακώνουν". Σενάριο πιασάρικο, σε κρατάει σε εγρήγορση, και φωτογραφία εξαιρετική, μεταδίδει με φοβερό τρόπο την καταχνιά και το ιδανικό σκηνικό ενός ψυχολογικού θρίλερ..Ένα πράγμα με χάλασε απο την αρχή, τόσο πολύ όμως που σχεδόν ξενέρωσα με το σύνολο της ταινίας.. Οι ψυχικά ασθενείς, τρόφιμοι του ψυχιατρείου χρησιμοποιήθηκαν ως τερατάκια, cripples που λένε και οι Άγγλοι, με στόχο να δωθεί ένας ακόμα πιο τρομακτικός τόνος στην ταινία. Έχω δουλέψει σε ψυχιατρείο ως εθελόντρια.. Η εικόνα των τροφίμων είναι πολύ συχνά παραμορφωμένη, αλλοιωμένη απο την ψυχική διαταραχή, τις κακουχίες, τα φάρμακα.. Η χρησιμοποίηση όμως της ξεδοντιάρας τροφίμου με το spooky χαμόγελο και του επικίνδυνου φαλακρού ασθενή με της δολοφονικές τάσεις κάθε άλλο παρα με έκαναν να τρομάξω.. με θύμωσαν και πάρα πολύ μάλιστα!
Οι αναπαραστάσεις των ψυχικά διαταραγμένων ατόμων εξακολουθούν να προβάλλονται απο τα ΜΜΕ αλλά και απο μέσα ψυχαγωγίας όπως ο κινηματογράφος, ως πλάσματα εξωγήινα, απόμακρα και επικίνδυνα. Η απανθρωποποίηση τους και η ετικετοποίηση τους είναι αναπόφευκτη. Και δυστυχώς οι άνθρωποι που μπορούν να "σταθούν" κριτικά απέναντι σε τέτοιες αναπαραστάσεις είναι ελάχιστοι. Η περιθωριοποίηση τους ενισχύεται με αυτό τον τρόπο και η κοινωνική τους ενσωμάτωση καθίσταται αδύνατη.
Ας ξυπνήσουμε λοιπόν! Ταινίες με ευρεία απήχηση στο κοινό έχουν τη δύναμη να περάσουν μηνύματα με τρόπους που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν γίνονται καν συνηδειτοί. Μια πιο κριτική ματιά βάζει φρένο σε τέτοιου είδους κινήσεις που διαιωνίζουν μια αδικία που καλά κρατεί εδώ και χρόνια και που αν δεν πατήσουμε ενεργά "πόδι" θα συνεχίσει να υφίσταται.
Ας μη μένουμε θεατές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου